عجب روزگار غریبی است 

یکی دیوانه است ویکی عاقل !!!!!!

یکی عاشق !!!!

بااین تفاوت که یک فرد دیوانه همه انسانها و. ارزشها 

عقاید و تفکرات را واژگون میکند 

ومطابق سلیقه خود از نو بنا می سازد 

وبااصطلاح عشق اورا پرستش می کند 

عشق قویترین کلمه تاریخ بشری  

عشق لطافت زندگی ست 

وزندگی بدون عشق گورستانی خاموش است ....

یک دیوانه نمی داند چرا همه چیز را وا ژگون می کند

اما یک عاشق می داند که نیاز 

محبت احترام لذت و رهایی ازآغوش سرد تنهایی است 

که یک انسان را الهه زیبایی  مهبانی وعشق می خواند 

و همه هستی خود رارا به پای او می ریزد 

عشق ودوست داشتن دلیلی برای زیستن وزنده ماندن خیلی از 

انسانهای خسته وناامید است.

اگر عشق ودوست داشتن امید به زندگی را در دل ها پیوند نمی داد

جنون  ودیوانگی گریبان گیر جامعه بشری می شد 

عشق یعنی بودن ینی زیستن یعنی جاودانه شدن

تو را به جاي همه کساني که نشناخته ام دوست مي دارم

تو را به خاطر عطر نان گرم

براي برفي که اب مي شود دوست مي دارم

تو را براي دوست داشتن دوست مي دارم

تو را به جاي همه کساني که دوست نداشته ام دوست مي دارم

تو را به خاطر دوست داشتن دوست مي دارم

براي اشکي که خشک شد و هيچ وقت نريخت

لبخندي که محو شد و هيچ گاه نشکفت دوست مي دارم

تو را به خاطر خاطره ها دوست مي دارم

براي پشت کردن به ارزوهاي محال

به خاطر نابودي توهم و خيال دوست مي دارم

تو را براي دوست داشتن دوست مي دارم

تو را به خاطربوي لاله هاي وحشي

به خاطر گونه ي زرين افتاب گردان

براي بنفشيه بنفشه ها دوست مي دارم

تو را به خاطر دوست داشتن دوست مي دارم

تو را به جاي همه کساني که نديده ام دوست مي دارم

تورا براي لبخند تلخ لحظه ها

پرواز شيرين خا طره ها دوست مي دارم

تورا به اندازه ي همه ي کساني که نخواهم ديد دوست مي دارم

اندازه قطرات باران ، اندازه ي ستاره هاي اسمان دوست مي دارم

تو را به اندازه خودت ، اندازه ان قلب پاکت دوست مي دارم

تو را براي دوست داشتن دوست مي دارم

تو را به جاي همه ي کساني که نمي شناخته ام ...دوست مي دارم

تو را به جاي همه ي روزگاراني که نمي زيسته ام ...دوست مي دارم

براي خاطر عطر نان گرم و برفي که آب مي شود و براي نخستين گناه

تو را به خاطر دوست داشتن...دوست مي دارم

تو را به جاي تمام کساني که دوست نمي دارم...دوست مي دارم

دیگر شمار شبهایی که در سکوت زیر لحافی که من را در خود پناه می دهد

گریه کرده ام از حساب انگشتانم گذشته و چقدر خفه کننده است آرام گریستن

برای مهار بغض تمام وجودم را سپر کرده ام اما وجودم در این جنگ شکست خورده

همیشه عشق زیبا نیست

وقتی به درد هایش فکر می کنی بغضت می ترکد و تازه به خود می آیی!

کاش سیلی به گوشم می نواخت و مرا در تنهایی خیانت رها می کرد

نه اینکه دلم را مالامال درد می ساخت

افکارم از هم پاشیده و ضعف روحی ام را هنگام بغض از لرزش دستانم میشود

تشخیص داد

چه کسی گفته آنها که عاشقند هرگز متنفر نمی شوند!

قطعا این سخن کسانی است که معنی عشق را فقط در معشوقه بودن چشیده اند

نه در عاشق بودن

معشو ق هایی که دل کندن برایشان به آسانی لبخندی است

که به دیگران هدیه می کنند و دم از آزادی می زنند

هنگامی که بهشان گفته می شود دوستت دارم...

تنهایی

یعنی بین آدمهایی باشی

که میگن بودنت مهمه

ولی

کنار دلتنگیات نیستن .......!!!

اشتباه کردم قلبم را به تو دادم ، دل بستم به تو و عهد عشق را با تو بستم

اشتباه کردم آن روز که به تو گفتم به قلب من خوش آمدی

اشتباه کردم اسیرت شدم ، دلتنگت شدم و به انتظار تو نشستم .

بگذار چند روزی بگذرد و بعد قلبم را زیر پاهایت له کن، مرا از یاد ببر و فراموش کن.

چه زود رفتی و دل به غریبه ای دیگر سپردی.

چه زمانه بی وفایی شده ، قلب من چه ساده و تنها شده.

اشتباه کردم که برایت از عشق گفتم ، چه با شور و شوق گوش میکردی حرفهایم را

و میگفتی حرفهایم شیرین است ، صدایم دلنشین است.

چه با اراده فریاد زدی که دوستم داری ، پس کجاست آن قلب مهربانت؟

اشتباه کردم رویای شیرین عشق را در خیالم با تو دیدم ،

و عکس تو را در کنار عکس خودم نقاشی کردم.

اشتباه کردم برایت نامه عاشقانه نوشتم ، تو هنوز نخوانده ، آن را پاره پاره کردی.

پس کجاست آنهمه قول و قرار؟

آری گناه من عاشق شدن بود و اشتباه من با تو ماندن ، گناه خویش را میپذیرم

و با خود عهد بسته ام که دیگر اشتباه نکنم.

پشیمانم ،

پشیمان از اینکه چرا حرفهای دروغین تو را باور کردم ، لبخند زدم و با تنهایی خداحافظی کردم.

حالا تو به من لبخندی تلخ زدی و دستهای بی وفایت را از دور تکان داد

و گفتی خداحافظ برای همیشه .

میدانستم این عشق سرانجامی ندارد،

میدانستم تو نیز مثل همه بی وفایی.

پس خداحافظ برای همیشه.

گاهی کسی را دوست داریم اما او نمیفهمد

گاهی کسی ما را دوست دارد اما ما نمیفهمیم

خلاصه یه مشت نفهم دورهم جمع شدیم

تشکیل اجتماع دادیم

درهرحال من دوستت دارم @@

مادامی که از من دوری

مادامی که به هر قطره از اشکم از چشمان دلت می افتم

بدان که این اشکها برای نشاندن آتش درونم است

چه کنم که شوری این اشکها نمک به زخمم می پاشد و آتش درونم راداغ تر میکند

زمانی دفتر خاطراتم پر از عشق بود و دلتنگی

دفترم تمام شده و من صفحه آخرش را پر از نا نوشته کرده ام ،از بی وفایی تو...

آری جرات این را نداشتم

بنویسم دوستم نداری این را از نانوشته هایم می توانی دریابی

بگذار همه فکر کنند

تو هم مرا دوست داری، من به این فریب دلخوشم

کاش در دل و فکرت بودم میفهمیدم

به چه می اندیشی زمانی که می گویی تنهایم نمی گذاری

وای چه دروغ قشنگی

اما تو خود نیز میدانی که تنهایم

می دانم همسفر فردایت من نیستم

اما به بودنت دلخوشم چرا که با نبودنت من هیچم

تو خود نیز نمی دانی که صدایت تمام غمها را از دلم می شوید

آری من با صدایت خوشبختم

و هر شبترانه دوستیمان را به یاد تو گوش میدهم

و نا امیدانه به امید فردا میمانم

شاید که فردا یا فردایی مرا همسفر زندگی ات کنی

اگر هم آرزوی بزرگی است

به دوست داشتنت راضی ام فقط دوستم بدار و بس !

فقط دوستم بدار و بس !

پشیمانم از اینکه دستهایم را به سوی خداوند بردم و از او خواستم که عشقی مقدس را به من هدیه کند…

پشیمانم از اینکه چشمانم در چشمان عشق طلسم شده اند …

پشیمانم از اینکه دلم را به دلی هدیه دادم که دلم در آن دل اسیر شد …

پشیمانم از اینکه دستهای گرم و پر توانم را در دستان عشق گذاشتم و دستهایم سرد و ناتوان شد…

پشیمانم از اینکه تمام زندگی و امیدم را در صندوقچه قلب عشقم گذاشتم و کلیدش را به دست روزگار سپردم …

خدایا این گناه مرا ببخش ، مرا از این عذاب عاشقی نجات بده ، و مرا به همان دوران تنهایی بازگردان …

میخواهم همان  تنها وغریبه باشم

میخواهم همانی باشم که برای خود رویاها و آرزوهایی داشت

 میخواهم همان تنها و بی کس باشم…

می خواهم همان قلبی داشته باشم که پاک و بی ریا و ساده باشد …

خدایا مقصر تویی من از تو و چشمانم  شاکی هستم ! 

شاکی هستم شاکی.....

1 - وقتی یه روز به این نتیجه برسی کسی که انقدر عاشقش بودی،به خاطرش حاضر بودی هر کاری بکنی لیاقت عشق تورو نداشته چیکار می کنین؟؟؟؟؟

2 -  وقتی که با بی احساسی و بی توجهی خودش عشق تو رو لگد مال کنه و بی ارزش بپنداره چی کار می کنی؟؟؟؟؟

3 - وقتی حتی در مقابل اس ام اس بارون احساست یا دلتنگی خشمت گوشیشو خاموش کنه تا مزاحمش نشی چی کار می کنی؟؟؟؟؟؟

4 - وقتی که انتظار داری از دلت ناراحتی تو رو بیرون بیاره در مقابلش بر گرده بگه حوصله ناراحتی تو رو ندارم حالت خوب شد با هم حرف می زنیم چی کار می کنی؟؟؟؟؟؟؟

5 - وقتی تهدید به جدایی می کنی و اون عکس العملی واسه رفتنت نشون نمیده چی کار می کنی؟؟؟؟

6 - چند نفر از شما طعم این لحظات رو به تلخی چشیدین؟؟؟؟؟

دلتنگی که دست از سر دل بر نمی دارد.

دلتنگی که فاصله را نمی فهمد !

نزدیک باشی و اما دور…دور…دور !

تنها که باشی تمام دنیا دیوار و جاده است.

تمام دنیا پر از پنجره هایی است که پرنده ندارند…

پر از کوچه هایی که همه ی آن ها برای رهگذران عاشق به بن بست می رسند!

فکر کن پای این دیوارهای سرد و سنگین چه لیلی ها و مجنون ها که می میرند!

خون بهای این دل های شکسته را چه کسی می دهد؟؟؟؟

چه کسی می دهد ؟؟

قرار نیست بدانی که اشکiهایم چند واژه را پنهان کرد…

قرار نیست بیقراری ام را بفهمی!

قرار نیست بفهمی که دوست داشتن چقدر سخت و عشق چه درد بزرگی است…

قرار نیست که بفهمی چقدر دوستت دارم!

و چه اندازه این دوست داشتن پیرم کرد…

اما برایت می گویم از دلتنگیم برای روزی که تو هم دلتنگ باشی!

دلتنگ کسی که دوستش داری…

برای روزی که هزار بار پشت پنجره رفته باشی و هزار قاصدک را بوسیده باشی!

برای روزی که به هوای هر صدای پایی تا دم در دویده باشی

و با بغضی سنگین در انتظارش نشسته باشی!

برای شب هایی که در تمام فال های حافظ هم خبری از آمدنش نباشد

و هزاربار پیراهنش را بوییده باشی!

این روزها برای گریستن دیگر باران را بهانه نمی کنم…

برای بیقراری ام سراغ پنجره ها نمی روم…

وقتی قاصدکی روی شانه ام می نشیند

دیگر از تو خبری نمی گیرم شاید نشانی ام را گم کرده ای…

موهایم یک در میان سپید و سیاهند

مثل روزهایی که یک در میان شاد و ناشاد می گذرند!

کوچه ها را که نگو… بی خبرتر از آن می گذرم که پنجره ای برایم گشوده شود…

تکان دستی ، سلامی… خیال کن غریبه ای که او را هیچ  نمی شناسد!

هنوز هم ایستگاه ها را دوست دارم…

نیمکت هایی که بوی تنهایی می دهند.

هنوز هم انتظار را دوست دارم.

هنوز هم زل می زنم به هر قطاری که می گذرد…

به دست هایی که توی هوا تکان می خورند و به بوسه هایی که میان دود… گم می شوند !

خوش به حال قطارها همیشه می رسند…

اما من… هیچ وقت نرسیدم !

هیچ وقت… تمام زندگی ام فاصله بود…

برو و پشت سرت را هم نگاه نکن

ازت دلگیرم  بهانه هایت را برایم تکرار نکن

حرفی نزن ، بی خیال ، اصلا مقصر منم

 هر چه تو بگویی ، بی وفا منم!

نگو حرف حساب حالیم نیست نگو من بی منطقم 

این بهانه ها تکراریست

هر چه دوست داری بگو ، خیالی نیست….

راحت حرف دلت را بزن و بگو عاشقت نیستم

 بگو  دلت با من نیست و دیگر نیستم!

راحت بگو که از همان روزاول هم عاشقم نبودی

 بگو که دوستم نداشتی و تنها با قلب من نبودی

وقتی که بروی  دیگر هیچ دلخوشی به این زندگی ندارم

از این زندگی بدم می آید و هیچ احساسی ندارم

سهم من  بی وفایی تو است

در قلبت  گرفتارم کردی کاش بفهمی چه دردی دارد دلشکستن!

 به جای اینکه مرحمی برای زخم کهنه ام باشی ،درد مرا تازه تر میکنی !

اری راست است که میگویند: که

حیف قلب تو  هست که من  در آن باشم

تمام غمهای دنیا در دلت باشد بهتر از آن است که من مال تو باشم….

حیف چشمهای تونیست که بی وفایی مثل من را ببینند ، من لایق تو نیستم 

نیستم نیستم نیستم نیستم 

برو و پشت سرت را هم نگاه نکن ، برو و دیگر اسم مرا صدا نکن

بگذار در حال خودم باشم ، بگذار با تنهایی تنها باشم …

من حق را به تو می دهم من بی وفا بودم من ذ مقصر بودم  من.....

روزي از راه آمدم اينجا ساعتش را درست يادم نيست
 
ديدم انگار دوستت دارم علّتش را درست يادم نيست

چشم من از همان نگاه نخست با تو احساس آشنايي كرد
 
خنده اَت حالت عجيبي داشت حالتش را درست يادم نيست
 
زير چشمي نگاه ميكردم صورتت را و در خيال خودم 

مي زدم بوسه بر كنار لبت لذّتش را درست يادم نيست
 
آن شب از فكر تو ميان نماز بين آيات سورۀ توحيد

لَم يَلِد را يَلِد ولَم خواندم ركعتش را درست يادم نيست

باورش سخت بود و نا ممكن كه دلم بوي عاشقي مي داد

پيش از اين او هميشه تنها بود مدّتش را درست يادم نيست 

مانده بود از تمام خاطره ها يك نفر در ميان آئينه

اسم او مهرداد بود اما شهرتش را درست يادم نيست 
 
خواب تو خواب هر شبم شده بود راه تعبير آن سرودن شعر
 
يك غريبه هميشه پيش تو بود صورتش را درست يادم نيست

عادت عشق دل شكستن بود و مرا عاشق نگاه تو كرد

واقعاً او چه خوب مي دانست عادتش را درست يادم نيست
 
عاقبت مرد بين آئينه بي خبر رفت و در شبي گم شد 
 
چون لياقت نداشت يا اينكه جرأتش را درست يادم نيست 

( ابجی ویدا )

هنوز هم هر جا نامت را می‌شنوم...

 
به لرزه می‌افتم ماد­رم... 
 
هر جا مادری را با فرزندش می‌بینم.. 
 
زیر لب می‌گويم من هم روزی مادر داشتم...

من هم روزی گرمای وجودش را داشتم...
 
مادرم ­ کاش می‌دانستی ا

ین روزها بیشتر از گذشته به وجودت احتیاج دارم.

اما می‌دانم تو هنوز هم پیش

خدا واسطه‌ي حل مشکلات من هستی...

این اطمینان را، از آرامش قلبم دارم...

این روزها من

 
خدای سکوت شده ام

خفقان گرفته ام تا 

آرامش اهالی دنیا 

خط خطی نشود... 

اینجا زمین است

اینجا زمین است رسم آدمهایش عجیب است

اینجا گم که میشوی
 
بجای اینکه دنبالت بگردنن 

فراموشت میکندد......... 

( ابجی ویدا )

چشمانم چه گناهی کرده اند که باید این همه اشک بریزند …

دستهایم چه گناهی کرده اند که باید این همه از سردی نا توان باشند…

پاهایم چرا باید این همه خسته و نا توان باشند…

چهره ام چرا باید این همه پریشان و غم زده باشد…

قلبم چرا باید شکسته و پر از شور و التهاب باشد…

دلم چه گناهی کرده است که باید در قفس دلی دیگر اسیر باشد…

احساسات پاک من چه گناهی کرده اند که باید اینک دروغین و پر از ریا باشند…

زندگی ام چرا باید این همه پر از اضطراب و ترس و نا امیدی باشد….

من چرا باید در این راه سخت و دشوار و پر از مانع قرار بگیرم

و راهی برای بازگشت نداشته باشم…

گناه من چه بوده است ای خدا؟…

چرا باید تاوان این همه سختی و غم و غصه را بدهم؟…

آری گناه من عاشق شدن است …

چشمانم نگاه به چشمی دیگر انداختند و عاشق شدند

و  دائم برای عشق اشک ریختند  ،

دستهایم دست عشق را گرفتند

و عاشق شدند و از شور و التهاب سرد شدند  ،

پاهایم به سوی  دیار عشق در حرکت بودند و عاشق شدند

و به خاطر این راه دشوار عاشقی خسته و نا توان شدند  ،

چهره ام رنگ عشق را دید و عاشق شد

و پریشان از عشق سفر کرده و غم زده از عشق پر درد !

قلبم شکسته شد به خاطر عشق ، چون عشق پریشان بود ،

دلم در قفس عاشقی اسیر شد چون عاشق شد …

احساست من بیهوده برای عشق خوانده

و نوشته و ابراز شد و دروغین از آب در آمد …

زندگی ام نابود شد ، زندگی ام پر از درد شد ،

چون زندگی ام رنگ عشق را دید   و عاشق تر شد …

آری ، تمام این دردها  ، غم ها و غصه ها به خاطر گناهی بود

که در یک نگاه  و در یک لحظه  چشمانم مرتکب شدند

اما درست است که رنج عذابی زیادی داری عاشق شدن 

اما من با تمام وجود از ته قلب باز میگویم

عشق من دوست دارم دوستت دازم 

بازترانه جدایی به گوشم می رسد . باز هم صحبت از جدایی!

این بار این جدایی رنگ دیگری است ، حس دیگری است .

این بار این جدایی ، جدایی گل است از شاخه خشک.

شاخه خشک به آن گل امید بسته بود ، به خاطر عطر وبوی آن گل ؛

اما اینک که این گل باید از شاخه جدا شود ، شاخه خشک ، خشکتر میشود.

لحظه جدایی همیشه دلگیر است ، اما جدایی ما دلگیرتر و غمگین تر.

ما وابسته ایم به هم این وابستگی مقدس بین ما باعث شده به هم دلبسته شویم.

دلت مهربان است ، دلت درد دل مرا گوش می دهد و با دوای محبتش آن را آرام میکند.

ای گلم مرا تنها نگذار!  این شاخه خشک زندگی که دیگر امید به زندگی ندارد را تنها نگذار.

اما حرف من بیهوده است چون این گل باید از من جدا شود.

هیچ گلی بر روی شاخه اش نمی ماند یا پرپر می شود یا جدا می شود.

تو گلی هستی که هیچگاه پرپر نمی شوی و همیشه گلی با همان زیبایت ،

و با همان عطرو بوی عاشقی ات . تو گلی جدا شدنی هستی .

گل نرگسی که با غبانی خواهد آمد و تو را از شاخه خواهد چید!

کاش آن باغبان من بودم ، کاش صاحب آن گل من بودم!

کاش این گل با شاخه اش در خانه عطر و بوی عاشقی می دادند.

اما این گل از شاخه جدا خواهد شد و شاخه از تنهایی و دلتنگی خواهد مرد

و گل در گلدانی دیگر گل می دهد و به زندگی اش ادامه می دهد

و عطر و بوی عاشقی را به خانه دیگری خواهد برد.

این هم سرگذشت گل و شاخه خشک !

گل نرگس همیشه گل خواهد ماند . و شاخه از خشکی خواهد مرد.

تو هم مثل گل مریم باغبانی خواهد آمد و از شاخه جدایت خواهد کرد.

افسوس که این دنیا با من خوب نیست و  با ساز من نمی رقصد!

افسوس صد افسوس ..........

تو آن جایی

و من اینجا

در این فکر

که تا چه حد دوستت دارم

در این فکر

که تا چه حد برایم با ارزشی

در این فکر

که چه حد دلتنگ توئم

تو آن جایی

و من این جا

در این فکر

که تا چه حد در اشتیاق

بار دیگر

در کنار تو بودنم

در این فکر

که چگونه بیش از همیشه

قدر آن زمان

که در کنار هم خواهیم بود را

خواهم دانست

دوستت دارم

معنای خوشبختی این است

که در دنیا کسی هست

که بی اعتنا به نتیجه،

 دوستت دارد.

آرام آرام 

ذره ذره ... آب می شوم  میمیرم و مردنم را هر روز در برابر آیینه نظاره میکنم

این چه رنجی است که گریبان گیر وجودم شده است ؟؟؟

خدایا انگار در با طلاقی افتاده ام که ها چه بیشتر فرو میروم ...

تمام وجودم از ترس بی حس شده است ....

نه سردم  نه گرمم...نه خوابم  نه بیدارم ...نه زنده  ام ونه مرده ...

چه حالی دارم ؟؟؟

خودم هم نمیدانم ....

سر در گمم گیجم پر از هیاهوی سکوتم  سکوتیکه هیچگاه شکسته نشد ... 

آرام آرام

ذره ذره آب میشوم برای رهایی از مرگ در با طلاق وجودم دست وپنچه میزنم ...

من رهایی را نمیخواهم مگر با تو .... 

آرام آرام  

ذره ذره ... با تمام وجودم میگویم دوستت دارم دوستت دارم عشقم ...

چه شبی است امشب خدایا !

این بنده تو هیچگاه اینقدر بی تاب نبوده است.این دست وپا هیچگاه اینقدر نلرزیده بود 

این اشک اینقدر نباریده بود . چه کنم با اینهمه تنهایی ؟؟؟؟؟

خدایا اینهمه تنهایی را کجا ببرم ؟؟اینهمه اندوه را با که قسمت کنم ؟؟

ای خدا کاش همه بنده هایت خوب بودند !!محجوب بودند !!صبور بودند !!

گاهی احساس میکنتم که بنده هایت دل ندارند وقتی میبینم  غم های 

دیگران برایشان کم اهمیت است 

خدایا کاش  دلی به من میدادی که استوار چون کوه با صلابت چون صخره 

خدایا زندگی دشوار است ومشکلات بسیار ومن یکه تنها باید مقاومت کنم 

خدایا غم پیوسته . همخانه دل من است خدا یا کمک کن تا بتوانم این همخانه را تحمل کنم 

دلم خون وخسته است و غصه ام دائم وپیوسته 

خدایا غریبم ! غریبم وزندگی بی معنی وحیات بی رو ح است ودنیا خالی  است 

و من فقط گریه  ام از این است که مبادا عمرم طولانی شود 

خدایا کاش مرا غریب وخسته و تنها رها نمیکردی 

خدایا من در خود شکستم و صدای این شکستن برایم سوهان روح دشده است 

خدایا خدایا خدایا خسته ام خسته 

" تنهایی "

با ارزشه . چون 

                   خالی از 

                              آدمای 

                                      بی ارزشه .......

گفت : دعا کنی می آید 

گفتم : آنکه با دعایی بیاید 

با نفرینی میرود 

خواستی بیا یی با دعا نیا 

با دل بیا 

با دل

پرستو ها چرا پرواز کردید ، جدایی را شما آغاز کردید

خوشا آنانکه دلداری ندارند ،به عشقو عاشقی کاری ندارند

خداحافظ برای تو رهایی ،برای من فقط درد جدایی

خداحافظ برای تو چه آسان، ولی قلبم ز واژه اش چه سوزان

دل من تـنها بـود ، دل من هرزه نـبـود ... دل من عادت داشـت ،

 که بمانـد یک جا به کجا ؟! معـلـوم است ، به در خانه تو ! دل من

 عادت داشـت، که بمانـد آن جا، پـشـت یک پرده تـوری که تو هر روز

آن را به  کناری بزنی . دل من ساکن دستان تو بود دل من گوشه

یک باغـچه بـود که تو هر روز به آن می نگری راستی ،

دل من را دیـدی...؟!

نه ندیدی و ازکنا رش رد شدی!!!!!!!!!!!!!!!!!

آدم باید یکیو داشته باشه که وقتی دلش گرفت زنگ بزنه بگه دلم گرفت

اونم بگه قربون دلت برم مگه من مردم که دلت گرفته

وقتی عصبانی هستی وهی کل کل کردی درکت کنه

و بعد گفتی ببخشید اعصاب نداشتم

اونم بگه اشکال نداره مهم اینه الان خوبی

آدم باید یکی رو داشته باشه که شب ها با فکر اون خوابش ببره

و با صدای اون صبح ها بیدار بشه

 آدم باید یکی رو داشته باشه که دلش گرم باشه

به بودنش و دوست داشتنش وبدونه هر چقدر م قهر وآشتی کنند

کسی جاشو نمیگیره و آخرش مال خود خودشه

آدم باید گرمی عشق

رو تو چشمای طرفش تو صداش دست هاش

حتی تو  sms هاش حس کنه

آدم باید یکی رو داشته باشه که نفسش به نفس اون بند باشه

یکی چه پیشت باشه چه نباشه

همه دقایق زندگیت با فکر  و یادش بگذره

یکی که عاشقش باشی اونم عاشقت باشه

یکی که دنیات باشه دنیاش باشی

یکی که مونس تنهایات باشه توهم مونس تنهایای اون باشی 

ایشالله که شما داشته باشید من .......

یه شب تو بغلش خواستم خودمو لوس کنم

خودمو زدم بخواب .......

اما شنیدم زیر لب گفت :

کاش بجای تو عشقم بغلم بود

کاش بجای تو عشقم بغلم بود

چقدرسخته آنقدر از خوبی هایش

پیش دیگران گفته باشی

که موقع رفتنش

همه فقط یک جمله بهت بگویند

"چشمت روشن "